Het identificeren van personen die niets meer dan hun IP-adres gebruiken, is een belangrijk onderdeel geworden van antipiraterij- en strafrechtelijk onderzoek. Maar hoe betrouwbaar is dergelijk IP-adresbewijs?
Britse rechtbanken beginnen onlangs twijfel te zaaien over de geldigheid ervan. Het gebruik van IP-adressen om individuen te binden aan illegale downloads was een tactiek die werd gebruikt door ACS Law, die brieven stuurde waarin werd geëist tot £ 500 schadevergoeding namens houders van auteursrechten wier intellectueel eigendom zou zijn gestolen.
Tijdens een hoorzitting waar 27 van deze zaken voor de rechtbank kwamen, suggereerde rechter Birss QC dat ACS Law "de niet-geteste verdiensten" van het gebruik van IP-adressen op deze manier aanzienlijk had overschat, en vroeg hij zich af of het proces van het eenvoudig identificeren van een IP-adres een auteursrecht zou kunnen opleveren inbreuk door iedereen die ermee te maken heeft. "Zelfs als het een bewijs is van inbreuk door iemand", zei rechter Birss, "betekent het feit dat iemand mogelijk inbreuk heeft gemaakt niet dat de genoemde verdachte dat heeft gedaan."
Wat is een IP-adres?
Alles wat met internet is verbonden, heeft een IP-adres (Internet Protocol), een numeriek label dat lijkt op elk adres, in die zin dat het de juiste levering van iets mogelijk maakt - in dit geval gegevens. Hiermee kunt u verbinding maken met de juiste webpagina wanneer u een URL in uw browser typt (het numerieke IP-adres wordt vertaald van en naar de alfabetische URL door het Domain Name System, of kortweg DNS) en voor e-mail om u te bereiken wanneer iemand drukt op verzenden.
Het openbare IP-adres dat u door uw ISP wordt toegewezen, kan permanent (statisch) of tijdelijk (dynamisch) zijn, waarbij het laatste wordt gekozen uit een pool van beschikbare adressen die eigendom zijn van de ISP voor de duur van uw sessie. Bedrijven hebben meestal een statisch IP-adres, zodat ze gemakkelijk servers en externe verbindingen kunnen opzetten; thuisgebruikers hebben meer kans op een dynamisch IP-adres. Elk stukje verbonden kit achter uw router heeft een privé IP-adres, maar het is het openbare IP-adres dat de router gebruikt bij het maken van die internetverbinding die een online voetafdruk achterlaat.
De ACS Law-zaak zou suggereren dat IP-tracering iets van een tweesnijdend zwaard is: het verkrijgen van de vereiste rechtsorde om een ISP te dwingen een klant te identificeren vanaf een IP-adres is niet moeilijk, maar zonder redelijke twijfel bewijzen dat het hetzelfde was klant die de wet overtreedt, is dat zeker.
Nauwkeurigheid volgen van een IP-adres
Het identificeren van eindgebruikers via IP-adressen is gebaseerd op de veronderstelling dat elk adres nauwkeurig herleidbaar is tot een individu. Dat is echter niet noodzakelijk het geval.
"Over het algemeen varieert de nauwkeurigheid van het traceren van IP-adressen afhankelijk van het type gebruiker achter het IP-adres", zegt Tom Colvin, chief technology officer bij beveiligingsleverancier Conseal. “Hoewel grote bedrijven tot in hun datacenter kunnen worden getraceerd, zijn standaard breedbandverbindingen voor gezinnen vaak moeilijk te vinden, zelfs niet tot op gemeentelijk niveau.
“De reden is dat er een aantal bronnen van IP-adresinformatie zijn, waarvan de nauwkeurigheid verslechtert met het aantal hops van de backbone. Er zijn enkele enorme IP-naar-locatie-databases (bijvoorbeeld Quova of MaxMind) die geweldige resultaten opleveren voor backbones en carriers, maar niet voor eindgebruikers - een van de redenen is dat ISP's IP-adressen willekeurig kunnen toewijzen.